Gdy się poznali założyli rodzinę i zamieszkali w skromnym gniazdku na kominie starej leśniczówki. W sąsiedztwie kościół, pola i podmokłe łąki obfitujące w bogactwo pożywienia. Idealne miejsce do wychowywania potomstwa. Kolejne lata bocianiej rodziny wyglądały podobnie: wiosną i latem opieka nad dziećmi, jesienią i zimą czas wspólnych wędrówek i ucieczki przed surową mazurską zimą.

Ósmego sierpnia minionego roku w życiu pary bocianów wiele się zmieniło. Potężny huragan rozszalał się w okolicy, połamał drzewa, zniszczył okoliczne dachy. Bocianie gniazdo również ucierpiało. Rozwścieczony huragan dosłownie zmiótł je z komina. Bociani dom przestał istnieć. Wokoło odbywały się bocianie sejmiki i nadchodził czas odlotu. Taka katastrofa i to wszystko na kilkanaście dni przed odlotem na zimową tułaczkę. Na budowę nowego gniazda nie było już czasu. Co będzie dalej? Czy wiosną wrócić i rozpocząć wszystko od nowa, czy też szukać innego lokum? Ptaki zostały wystawione przez los na próbę. 

Przed odlotem ptaki pozostawiły na kominie dosłownie dwa skrzyżowane patyki, żeby zarezerwować miejsce pod przyszłe gniazdo. Tych zimowy wiatr nie zerwał.

Wraz z wiosennymi przylotami nasi bohaterowie powrócili. Obydwoje. Porządkować nie było co, więc od razu ptaki przystąpiły do budowy nowego gniazda. Jak widać na zdjęciach budowa przebiega sprawnie. Para musi się spieszyć, gdyż już niedługo w bocianim gnieździe powinno się pojawić od trzech do siedmiu jaj, które partnerzy będą wysiadywać na zmianę przez 30 dni. W okresie wysiadywania oba ptaki spędzają noc na gnieździe – jeden siedzi, drugi śpi, stojąc na jednej nodze. Za dnia w gnieździe widać będzie tylko jednego bociana, ponieważ drugi będzie cały czas żerował.

Ile bocianich maluchów wykluje się w drugiej połowie maja? Zobaczymy.